Dok na ruševinama bivših života i ratova pletu vezivno tkivo sopstvenog opstanka, jedina granica koju ovde priznaju je ona između ljudi i neljudi.
Na međi dvije države, tako isprepletenoj da se do srpskih Sastavaka ili susjednog bosanskog sela Međurečje granica prelazi četiri puta, izmiješala su se imanja, vjere i nacionalnosti, ali je svakodnevica “ljudi na međama” lišena svake podjele jer zaista žive u slozi i zajednički prevazilaze teškoće.
Dok na ruševinama bivših života i ratova pletu vezivno tkivo sopstvenog opstanka, jedina granica koju ovde priznaju je ona između ljudi i neljudi. Tako je, nedavno, zajednički obnovljena i džamija u Međurečju.
“Posebno mi je drago da su se ujedinili pravoslavci sa muslimanima, da su uradili ovo što su uradili, da se poznaju ljudi, a ne neljudi”, kaže Elvedina Kadić nastanjena u Holandiji.
Hajro Gibanica iz Međurečja ističe da je bolje zajednički graditi.
“Teško je zamisliti da dođe Srbin da radi džamiju, a musliman da gradi crkvu. A desilo se! Znači, dokazuju da je bolje zajednički graditi, a ne pojedinačno”, napominje Gibanica.
Vidoje Novaković iz Sastavaka kaže da su sa muslimanima i komšije i susjedi i prijatelji.
“Kad god nešto treba, jedan drugom smo tu za pomoć, a što se tiče izgradnje puta, džamije, evo i ja sam učestvovao jednim svojim dijelom, koliko sam mogao”, objašnjava Novaković.
I dvije susjedne opštine, kojima ova sela pripadaju, pribojska u Srbiji i ruđanska u Bosni i Hercegovini, nerijetko, zajednički rade i grade – od vodovoda, preko mosta, zdravstvene zaštite, do puteva.
Ne postoji problem koji je došao, realan problem građana ruđanske i pribojske opštine, a da ne izađemo u susret i da ne nađemo način kako da im se pomogne”, kaže predsednik opštine Priboj Lazar Rvović.
Načelnik opštine Rudo iz Republike Srpske Rato Rajak ističe da se trebaju izvući korisne pouke iz nesrećne prošlosti.
“A siguran sam da većina ljudi želi u drugome da vidi samo čovjeka, bez obzira kom narodu, naciji i vjeri pripadao”, napominje Rajak.
I ne čudi što upravo Hajro vozi popa kada krene po selu da sveti vodicu. Biblija i Kuran, jednako se poštuju i živi jednom nogom u svojoj, a drugom, u susjednoj državi.
“Moramo živjeti složno, jedinstveno i bratski, ko što živimo ovde u mjesnoj zajednici Sastavci, odnosno ovaj dio Bošnjaka koji živi u ostrvu Međurečje, koji nema uopšte izlaza na teritoriju svoje države. Ovde nije suživot, nego život”, objašnjava predsjednik MZ Sastavci Sveto Vilotić.
